:: kIsAh saYe ::

Assalamualaikum wbt....

Entah kenapa sy tetibe terasa rindu yg amat pd seseorang tu...dia yg berjaya memasuki ruang hati sy yg sy kire cukop susah utk sy benarkan pd orang asing untuk masuk bermastautin di dalam sana..cewwaahh ayat...kahkah...biarkan...abaikan ayat sy yg ntah ape-ape ittew...

Kalo dulu...dia pegi sekian lame pon...sy tidak lah teringat seteruk ini pd dia...tetapi saat ini...saban waktu..asyik dia je yg terlintas dalam hati n otak sy nih...kenapakah..??

Tu lar..dulu benci sebenci-benci nya...tetapi sekarang..dah jd lain pulak...semakin hari semakin mendalam rase ini pd dia...rasa ape..?? Biarlah sy simpan sorang-sorang ape yg sy rase...rasenya mcm tak terluah dgn kata-kata..sy kire juga mcm tak sama nanti ape yg terucap di mulot berbanding di dalam hati...hihihi

Dia yg selalu ada bersama sy sepanjang masa..tetapi kini menjauh dr mata..tetapi tidak jauh dr hati ini...membuatkan sy terasa seperti baru nak menghargai...lumrah maknosia...bila dah menghilang dr mata..mulalah tak senang duduk...kalo dulu...hari-hari duk mengadap...asyik bergaduh aje...semuanya tidak kena pada mata sy (sebenarnya sy sengaja utk lihat kemarahan dia )....ngek sy nih...!! (dia sgt comel bila marah)

Sy merelakan kepergian dia hanya untuk mencari sesuatu utk sy juge kelak..(sy sgt pasti akan kata-kata sy nih)....sy membiarkan dia tidak lg selalu berada di depan mata sy setiap hari-hari yg sy lalui...sy mengubati hati ini..memujuk hati sendiri setiap kali sy teringat kan dia...setiap kenangan indah bersama ( giler punye ayat jiwang ) sy abadikan di setiap ruang hati sy nih...sy sentiasa menunggu saat kepulangan dia dan betul-betul berada depan mata sy...Amin..Jadikan saat itu terjadi suatu ari nanti Ya Allah....

Sudah dekat sebulan kepergian dia...sy sgt-sgt merindui dia..lumrah kan...kenapa sy begitu merindu dia...kerana dia seorang yg cukup bersabar dgn segala kerenah sy...dgn kemarahan sy...dgn perangai gile-gile sy...dgn kate-kate kesat sy...dgn segala kepedihan yg selalu sy hadiahkan utk dia tiap kali kepulangan dia ke darat...sy tidak pasti kenapa sy begitu menguji kesabaran dia...sebenarnya ade sebab sy jd begitu...niat sy itu..biarlah sy simpan sorang...hehehe...setiap org pasti ade cara nya sendiri kan.... :D

Sy sebenarnya amat bersyukur dengan kehadiran dia di sisi sy...susah senang sy...keperitan sy...kepedihan sy...ketidakgembiraan sy...sy sgt-sgt bersyukur dgn kehadiran dia dalam hari-hari sepi sy suatu waktu dulu...Itulah..perasaan nih tak pernah menipu...dr mula-mula tidak suke...semakin hari..semakin ada jer hal-hal yg membuatkan sy terkejut dgn tindakan dia....menampakkan lg kesungguhan dia utk sy menerima dia...syukur alhamdulillah....sy teramat bersyukur !!

Sy penah membuang dia jauh-jauh dr sudut hati sy....dan dia jatuh sakit...sy tak sanggup utk lihat sume tu sdgkan segala keburukan sy dia terima seadanya...kenapa sy jd sekejam ini...kenapa hati sy keras lebih dr lesung batu lg rasenya...sy tidak di ajar utk jd sebegini..tetapi keadaan dulu...sy takut merasa kesakitan yg serupa atau lebih teruk lg dr dulu....sy syg airmata sy...sy takkan biarkan ianya mengalir utk sesuatu sebab yg remeh...Takkan !!Ya..sy seorang yg keras ati..hmmm...

Ku pilih hatimu....

tak ada ku ragu....

mencintamu adalah hal yg terindah dlm hidupku

sayang sampai mati.....